قدردانی خانه ادبیات افغانستان از «علیمحمد مؤدب» در سیزدهمین «شب شاعر»
روابط عمومی خانه ادبیات افغانستان: سیزدهمین «شب شاعر» برای قدردانی از تلاشهای ادبی و فرهنگی علیمحمد مؤدب با حضور فرهنگیان ایران و افغانستان برگزار شد.
«شب شاعر»، سلسله برنامههای ادبی سازمان هنری ـ رسانهای اوج است که در سیزدهمین نوبت از آن به قدردانی از کوششهای فرهنگی و ادبی «علیمحمد مؤدب»، شاعر و مدیر انتشارات شهرستان ادب اختصاص داشت.
عصر سهشنبه 21 اسد (مرداد) 1393، نخلستان سازمان هنری ـ رسانهای اوج میزبان شماری از اهالی فرهنگ، ادب و هنر ایران و افغانستان نظیر محسن مؤمنی شریف، رئیس حوزه هنری؛ محمدحسین جعفریان، مسئول بخش فارسیزبانان حوزه هنری، مهدی قزلی، رئیس بنیاد شعر و ادب داستانی، محمدعلی بهمنی، شاعر معاصر؛ محمدرضی الهام، دبیر سوم سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در تهران؛ عارف جعفری، مدیر دفتر خانه ادبیات افغانستان در تهران؛ مریم احمدی، مدیر هنری و عضو هیئت مدیره خانه ادبیات و تنی چند از شاعران دو کشور بود.
در این نشست، مهدی قزلی و محمدعلی بهمنی سخن گفتند. محمدرضی الهام، دبیر سوم سفارت جمهوری اسلامی افغانستان در تهران نیز پیام سفیر کبیر افغانستان، نصیراحمد نور را در قدردانی از تلاشهای مؤدب برای نزدیک کردن روابط فرهنگی میان دو کشور خواند. در این مراسم، پیام خانه ادبیات افغانستان نیز خوانده شد که در آن آمده بود: «دهههایی پیشتر، فقط چَکامههای دلنشین فردوسی، سعدی، مولانا، سنایی و خواجه عبدالله انصاری بود که مردمان دو سوی مرز خراسان قدیم را به هم پیوند میداد. با این حال، دست تاراجگر زمانه از سه دهه پیش کاری کرد که گروهی از فرزندان مولانا و سنایی، از بدِ حادثه جنگ، به آغوش آشنایان و خویشاوندان خویش در سرزمین حافظ و سعدی، پناه آورند.
نسل اول مهاجران با همه فراز و نشیبهای زندگی دست و پنجه نرم کردند و کوشیدند نسل بعدی از دانشاندوزی و فرهنگپروری غافل نماند. در این میان، با کوششهای خودانگیخته نسل دوم، جوانههایی از مهر و دوستی عمیق میان جوانان همزبان افغانستانی و ایرانی سبز شد.
حلقههای ادبی، فرهنگی و هنری ایران در دهههای 1370 و 1380 شاهد حضور پررنگ اهل فرهنگ، هنر و ادب مهاجر بود که هم اثرپذیر بودند و هم اثرگذار. یکی از این اثرگذاریها نیز آن بود که آنان، بازتابدهنده دردها و رنجهای مردم خویش بودند برای مردم ایران. با این وصف، کمتر صدایی برای بیان مشکلات و مصایب مهاجران افغانستانی مقیم ایران برمیخاست؛ زیرا یا آن مشکلات را طبیعیِ مهاجرت میپنداشتند یا فکر دیگری داشتند که الله اعلم. در این میان، شاعری ساده، بیریا، صمیمی و دوستداشتنی و همدرد با اهالی شعر، فرهنگ و ادب افغانستان، رسالتی را که میاندیشید برای حمایت از همنوعان همزبان و همفرهنگ خود باید ایفا کند، یکتنه، فریاد کرد. در نگاه ما، «علیمحمد مؤدب» به جز تلاشهای اثرگذار ادبی و فرهنگی خود برای فرهنگ مشترک، با این رویکرد انسانیاش نیز جاودانه میماند؛ زیرا بر این باوریم که: «عبادت به جز خدمت خلق نیست/به تسبیح و سجاده و دَلق نیست». (سعدی) برای مؤدب عزیز و همه کسانی که همچون او به «انسان» بودن میاندیشند و صادقانه و گمنام، برای برداشتن باری از دوش مهاجران همزبان خود تلاش میکنند، بهروزی و کامیابی آرزومندیم».
در پایان این نشست، از وبسایت شخصی مؤدب رونمایی شد. گفتنی است مؤدب، عضو تحریریه ماهنامه سوره و مدیر کل سابق دفتر آفرینشهای ادبی حوزه هنری استان تهران بوده و تاکنون آثاری مانند: عاشقانههای پسر نوح، همین قدر میفهمیدم از جنگ، مردههای حرفهای و مجموعه الفهای غلط از او منتشر شده است. وی یکی از فرهنگیانی است که همیشه برای افزایش روابط فرهنگی میان دو کشور ایران و افغانستان کوشیده است و ارتباط نزدیک و صمیمانهای با اهل فرهنگ افغانستان دارد. گزینه شعر «درختان تبعیدی» (گزیده غزل جوانان افغانستان) نیز یکی از آثاری است که او در سال 1392 با همکاری ضیا قاسمی منتشر کرده است.