گفتوگو با جواد محقق؛ شاعر کودک و نوجوان: برای تربیت کارشناسان در عرصه ادبیات کودک و نوجوان افغانستان باید کارگاههای آموزشی برگزار کرد
گفتوگو از: زهرا یوسفی
تهیه و تنظیم: مدیریت کودک و نوجوان
در ابتدا مختصری از خودتان بگویید و اینکه چگونه به سمت ادبیات کودک و نوجوان رو آوردید؟
من به دلیل اینکه معلم مدرسه بودم و در آموزش و پرورش کار میکردم، ارتباط مستقیمی با بچهها داشتم و به همین دلیل، علاقهمندی من به ادبیات کودک و نوجوان برخاسته از کار من هم هست. در سالهایی که به تهران آمدم و ساکن تهران شدم، ارتباط نزدیکتری با مجلات کودکان و نوجوانان پیدا کردم. قبلا در حوزه ادبیات بزرگسال بیشتر کار میکردم، شعر میگفتم و در کنار آن، کمی در بخش کودک و نوجوان به ویژه نوجوان کار میکردم. از سالهای آمدن به تهران، فعالیتم در زمینه ادبیات کودک و نوجوان بیشتر شد، به ویژه آنکه سردبیر برخی مجلات کودک و نوجوان، مسئول صفحههای ادبی بعضی مجلات کودک و نوجوان و عضو شورای شعر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان شدم. الان هم برای خردسالان، کودکان، نوجوانان و بزرگسالان در حوزههای شعر و ادبیات کار میکنم.
بیشتر کودکان و نوجوانان افغانستان به دلیل نداشتن مواد خواندنی مناسب از طریق مجلات و نشریات، دچار فقر فرهنگی، ادبی و هنری هستند. برای رفع این کاستی چه تدبیری میتوان اندیشید؟
فکر میکنم فعالان ادبیات کودک و نوجوان ایران در حوزه شعر، داستان، تصویرگری و روزنامهنگاری میتوانند تجربههای خوبی در اختیار دستاندرکاران ادبیات کودک و نوجوان افغانستان قرار دهند به ویژه عزیزانی که در ایران، مهاجر هستند، میتوانند از این فرصت برای انتقال تجربهها استفاده کنند. وجود جلسات مستمر میتواند ارتباط عمیقی برقرار کند تا این تجربهها منتقل شود و مسیری که دوستان ما در ایران در ٣٠ سال پیمودند، دستاندرکاران ادبیات کودک و نوجوانان افغانستانی بتوانند در مدت زمان کمتری بپیمایند.
برای بهبود وضعیت مطبوعات کودک و نوجوان افغانستان چه پیشنهادهایی دارید؟
یک بخش، استفاده از نیروهای تخصصی و یک بخش دیگر، تربیت نیروهای متخصص برای درازمدت و آینده است. میتوان از فضای مطبوعات ایران استفاده کرد و از دوستانی که در این زمینه تجربه دارند، خواست که دورههای کارگاهی کوتاهمدت و فشردهای برای دوستان علاقهمند برگزار کنند تا آموزشهای مقدماتی را ببینند.
با سپاس از اینکه وقتتان را در اختیار ما گذاشتید، اگر حرفی ناگفته مانده است، بفرمایید.
آرزو میکنم این ارتباطات بیشتر شود تا بتوانیم در کنار این ارتباط به ادبیات همدیگر و به ادبیات زبان فارسی کمک کنیم.